سگها دروغ را می‌فهمند

به گزارش خبرنگار مهر، فریدون عباسی ظهر امروز در مراسم افتتاحیه بیست و یکمین کنفرانس هسته‌ای ایران اظهار داشت: این سازمان پیش از وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۳ تاسیس شد و با توجه به برنامه‌های توسعه هسته ای دانشجویانی را به شکل بورسیه برای تحصیل به خارج از کشور فرستاد که پس از آموزش‌های لازم به کشور بازگشتند.

وی افزود: در سال ۱۳۵۶ به همت برخی از اساتید دانشگاهی انجمن هسته‌ای ایران تاسیس شد که با توجه به نوپا بودن و شرایط انقلابی کشور نتوانست فعالیت چندانی داشته باشد.

رئیس انجمن هسته‌ای ایران تاکید کرد: پس از پیروزی انقلاب نیز به دلیل اختلاف سلایقی که در زمینه نیاز یا عدم نیاز به انرژی هسته‌ای وجود داشت ساخت راکتور بوشهر متوقف و توجه به صنعت هسته‌ای کاهش یافت.

وی اضافه کرد: درگیر شدن ذهن مدیران به مسئله جنگ تحمیلی نیز به این مساله دامن زد و بدین شکل یک وقفه ۱۰ ساله در ارتباط با دانش و فناوری هسته‌ای در ایران ایجاد شد.

عباسی با اشاره به اینکه پس از انقلاب فرهنگی و  بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها در ۱۳۶۲ و با ایجاد رشته‌هایی همچون فیزیک هسته‌ای و مهندسی هسته‌ای بار دیگر آموزش های هسته‌ای به شکل کلاسیک مورد توجه قرار گرفت، اضافه کرد: در سال ۱۳۷۶ به همت مرحوم کوهی از موسسان انجمن هسته ای ایران پس از پیروزی انقلاب افرادی برای هماهنگی و آموزش تحقیقات هسته‌ای اعلام آمادگی کردند که در این جمع شهید شهریاری نیز حضور داشت.

وی ادامه داد: خوش‌فکری افراد حاضر در جلسه موجب شد که کمیته هماهنگ کننده فیزیکدانان و متخصصان هسته ای کشور تشکیل شود و این کمیته شروع به برگزاری کنفرانسهای سالانه کرد.

نظارت بر آموزش های هسته ای کشور و فراهم کردم زمینه پژوهشی برای نسل جدید

رئیس انجمن هسته‌ای ایران گفت:در سال ۸۰ تصمیم به ثبت این انجمن در مراجع قانونی کشور گرفته شد اما پیش از انقلاب افرادی برای ثبت چنین کمیته‌ای اقدام کرده بودند و بر این اساس مجوز از این افرادی گرفته شد که این انجمن با همین نام به کار خود ادامه دهد.

وی افزود: انجمن هسته‌ای ایران گرایش های مختلف هسته‌ای از جمله مهندسی هسته‌ای، فیزیک هسته‌ای، شیمی هسته‌ای، پرتوپزشکی و پزشکی هسته‌ای را شامل می‌شود.

عباسی ابراز داشت: نظارت بر آموزش هسته‌ای در کشور، فراهم کردن زمینه‌های پژوهشی برای نسل جدید در قالب برگزاری کارگاه‌های آموزشی از جمله وظایف این انجمن است به این معنا که متخصصان جوان به نرم افزارهای مجهز تحقیقاتی مجهز شوند چراکه همه دانشگاه ها ابزار تجربی در اختیار ندارند.

وی افزود: اطلاعات مناسب این نرم افزارها و تلفیق آنها با کارهای تحقیقاتی می‌تواند نظریه‌های علمی را در قالب کارکردهای عملی در آورد.

رئیس انجمن هسته‌ای ایران خاطرنشان کرد: با توجه به گران قیمت بودن این تجهیزات و همچنین وجود تحریم ها می توانیم با حمایت انجمن هسته‌ای این تجهیزات را در یک مرکز که آمادگی برگزاری کارگاه‌های آموزشی دارد تجمیع و آموزش‌های عملی به نسل جوان و اساتید دانشگاه که نیاز به تبحر و انتقال تجارب به دانشجویان دارند، انجام شود.

وی گفت:  طی ۲۱ کنفرانس گذشته دانشمندان و اساتید نخبه هسته‌ای تجارب و نظرات مختلف خود را در قالب مقالات علمی بسیار به نگارش در آوردند و در مجلات علمی و پژوهشی داخلی و خارجی به چاپ رسانند.

عباسی در ارتباط با تعداد مقالات ارسال شده به دبیرخانه بیست و یکمین کنفرانس هسته‌ای ایران، افزود: اگرچه در این دوره ۷۰۰ تماس برای ارسال مقالات به دبیرخانه انجام شد اما در نهایت ۵۴۰ مقاله علمی کامل و استاندارد به محل دبیرخانه رسید که از این تعداد ۲۰۱ مقاله پذیرفته شد.

ارائه ۶۶ مقاله شفاهی در کنفرانس ملی انرژی هسته ای

وی افزود: بر اساس زمان‌بندی و امتیازات مقالات ارسال شده مقرر شد ۶۶ مقاله به صورت شفاهی در سه نوبت و در سه سالن مجزا و ۱۳۵ مقاله در قالب پوستر در دو نوبت به شرکت کنندگان ارائه شود.

رئیس انجمن هسته‌ای ایران با اعلام اینکه تعداد شرکت‌کنندگان در کنفرانس در مجموع ۳۰۰ نفر بوده‌اند، افزود: ۳۰ استاد در گرایش‌های مختلف هسته‌ای، داوری مقالات ارسال شده را بر عهده داشته اند.

وی ادامه داد: همچنین در حاشیه برگزاری این کنفرانس قرار است به مقالات برتر حائز شرایط جوایزی به نام شهید شهریاری داده شود.

عباسی تصریح کرد: ترورهای دانشمندان علمی کشور ما باعث شد که جامعه به این افراد حساس شده و نیازمند ملاحظات امنیتی شویم که این امر روی روند علمی انجمن نیز تاثیرگذار بود اما اساتید و دانشجویان ما اکنون با شجاعت مقالات خود را در مجلات علمی پژوهشی داخلی و خارجی به چاپ می رسانند.

وی با بیان اینکه در ابتدا این مجلات بیشترین ضدیت را به دلیل شرایط تحریمی با ما داشته و مقالات ما را نمی پذیرفتند، گفت: در کنفرانس بین المللی هسته ای در ژاپن در سال ۹۰  ابتدا ۱۵ مقاله ایرانی در این کنفرانس پذیرفته شد اما پس از مدتی مسئولان ژاپنی به دلیل اینکه آمریکا حامی این کنفرانس و خواستار حذف مقالات ایرانی بودند اعلام کردند که نمی توانند این مقالات را بپذیرند.

رئیس انجمن هسته‌ای ایران اظهار داشت: برای شکستن این تحریم علمی تمامی مقالات را در یک شماره مجزا از مجله علوم و فنون هسته‌ای به چاپ رسید و این هشدار را برای کشورهای تحریم کننده داشت که اگر بدین شکل بخواهند جلوی گسترش هسته‌ای کشور را بگیرند مجلات داخلی و کنفرانس های داخلی هست که این مستندات علمی را به چاپ رسانده و ارائه کند.

وی ادامه داد: بدین شکل تحریم‌ها برای ارسال مقالات شکسته شد و اکنون بسیاری از این مقالات در مجلات معتبر آمریکایی و اروپایی پذیرفته می شود.